Devotees - Forum Depeche Mode

No nie zgadzam się raczej z tą komercyjnością. To nie jest płyta dla każdego. Komercyjny to był jedynie może Dirty sticky floor i jeszce z jeden - dwa utwory.

Oddałem głos na "Bitter Apple"

Bottle Living bez dwóch zdań , ma moc , a to lubie . Gdy poraz pierwszy usłyszałem , że Dave wydaje solową płyte miałem nadzieje , że cała będzie miała moc , a nie bedzie to (jak to ktoś określił) takie pitu , pitu

hidden houses. wspaniała piosenka.

Zgadzam się ^^

glosik polecial na Butelkowe Życie rzecz jasna

Żałuję że nie mam jeszcze tak ukształtowanego gustu jak niektórzy. Już trochę z nim lepiej, ale wciąż się zdarzają momenty, że coś zaczyna do mnie docierać, coś co wcześniej nie docierało. Jakiś czas temu zagłosowałam na Bottle Living, a teraz pewnie byłby to wybór oczko niżej, czyli B&B Again.
Kotki, pytanie natury translatorskiej, czy mi się dobrze wydaje, czy "living for the bottle" niesie za sobą przesłanie alkoholowe?

No chyba raczej tak jakby

katarzynka pisze:Żałuję że nie mam jeszcze tak ukształtowanego gustu jak niektórzy. Już trochę z nim lepiej, ale wciąż się zdarzają momenty, że coś zaczyna do mnie docierać, coś co wcześniej nie docierało.

I o to właśnie chodzi. Nie ma co żałować. Było by nudno, gdyby coś albo od razu się podobało, albo nie podobało na wieki wieków.
Mnie bez przerwy się przydarza odkrywać coś, na co przez "x" lat nie zwracałem większej uwagi.
Paper Monsters też dość długo zalegał w szufladzie z uwagi na to, że z początku tolerowałem jedynie ze 3 utwory. Ale nadszedł moment, że doceniłem całą płytę.

Mocno ostatnio zajeżdżam tę płytę.
I mam na niej nowego ulubieńca - She Said (Goodbye).
Pomyśleć, że był to kiedyś jedyny utwór z PM, którego nie tolerowałem.

Głos na I Need You. Płyta poprawna, bez specjalnych uniesień; o wiele bardziej podchodzi mi Klepsydra .

Gahan miał jaja i poflirtował tu z organiczną muzą. Niestety brzmi to momentami dosyć infantylnie, ale i tak PM bardo lubię.

Płyta podoba mi się w momentach, w których nie ma siłowania się na coś specjalnie osobliwego. Hidden Houses, Stay, Goodbye - reszta jest dla mnie zbyt przekombinowana lub przerysowana. Z dodatków dobry jest też Closer, który ma bardzo chwytliwy rytm.

Na trasie promującej poszli już na całość, dzięki czemu całość zyskała. Dało się wtedy też zagrać Dream On w bardzo ciekawej wersji i Dipeszowe klasyki w wersjach niewywołujących wymiotów (szczególnie Policy Of Truth, które jest na DM trasach tłuczone tak samo cały czas).