Sounds of the Universe

[Hien]

Aranżacja live jest w sumie taka sama Tylko gitara Martina jest mniej jazgotliwa, a żywa perkusja dodaje uroku, tam gdzie wersja albumowa go nie miała.

[Dragon]

Spacewalker jest po prostu nijaki. Gdzie mu tam do Easy Tiger.
Com Back w wersji live jest rzeczywiście dużo lepszy dzięki aranżacji, choć wciąż to ta sama bardzo słaba linia melodyczna. Gahan udowadniał, że potrafi komponować fajne utwory, ale jednak nie zawsze.

Ot taka melodyjka w starym stylu progressive electronic. Nie wiem któremu z weteranów Martin zazdrościł, ale jak dla mnie bardzo przyjemnie nawiązał do dawnego sposobu grania, a i nawet brzmieniowo nie jest najgorzej. Już ten Easy Tiger sam w sobie to taki zwyczajny atmosferyczny dość oszczędny przerywnik, ale akurat sprzyja mu miejsce na płycie i to, że po prostu na Exciterze stanowi idealny wstęp do I Am You.

No niby jest taka sama, ale jednak nie do końca. Właśnie przez perkę, uporządkowanie elektroniki w tle, żywą perkę...

[shodan]

Come Back live brzmi o wiele lepiej dzięki tym właśnie różnicom, o których Hien wspomniałeś.

[Hien]

Jest taka fajna wersja z prób przed trasą, puszczali to w radio. Bez publiki, więc brzmi studyjnie, ale już w takiej aranżacji jaka pasuje Ci bardziej. Podeślę Ci razem z odpowiedzią na pw

[shodan]

Dzięki za linki. Obie wersje naprawdę lepsze od albumówki. Szczgólnie ta z orkiestrą, gdzie nie ma tego irytującego "walenia w metalową rurę".
Gdyby taka wersja była na SOTU, to bym tak pewnie nie narzekał i nie omijał tego utworu.
Jakby tak jeszcze zmienić aranż Jezebel na coś w stylu demówki i za np. Hole to feed czy Perfect wrzucić Ghost, to płyta dużo by zyskała wg mnie.

[Hien]

Zawsze możesz sobie zrobić swoją playlistę. Ja bym Perfect zostawił, jeśli coś miałbym wywalić to Fragile Tension albo Peace. Ale moja wersja SOTU generalnie jest nieruszona, tylko poszerzona o wszystkie bonusy.