A Broken Frame

[devotional]

Ja, co ciekawe, ostatnio się zauroczyłem utworem który niegdyś opluwałem - A Photograph Of You. Dostałem winyla, wyciągnąłem stary gramofon i w koło macieju przestawiam igłę . Po prostu ... radosny kawałek. Bardzo fajny, skoczny, nastrajający pozytywnie jednym słowem. Prosta do bólu piosenka w stylu pop, ale cholera, słucham, słucham i słucham i słucham i .. dochodzę do wniosku że jest NAWET TO lepsze seeetki razy od tego, co wciskają dzisiaj -.-

[Jari]

Melduje się... A Broken Frame? Bardzo dobry album, ciekawy, nowatorski w wielu kwestiach. Ale nieprawdą jest, że nagrany bez udziału Alana. Z wypowiedzi Alana wywnioskować można że jakiś śladowy udział w sesjach miał... Ale przyjmując, że go tam nie było - przyznaję, że to fajna i ciekawa płyta (zwłaszcza w odniesieniu do czasów, w których powstała, możliwości technicznych) choć i tam są potworki w stylu: The Meaning of Love czy A Photograph of You. Ale nie szedłbym z tym tematem dalej w stronę: a widzisz czyli można bez Alana! Bo tylko Bóg raczy wiedzieć co nagrywaliby dalej gdyby nie ten Alan...! Może 20 takich 'A Broken Fram'ów', a świat muzyczny daleko by im odjechał do przodu. Znając upodobania Gore'a do prostych bluesów czy fascynację muzyką country... Róźnica między CTAgain a dwoma płytami nagranymi wcześniej jest kolosalna.

[slick]

Klimatyczny, mroczny, tajemniczy. Uroku dodaje niesamowita okładka, którą uważam za najlepszy cover w jaki można było ubrać album (nie tylko album Depeche Mode). Dźwiękowo? Sto procent elektroniki - łykam cały krążek, mam z nim zresztą wiele świetnych wspomnień. Nie ma tam wg. mnie gorszych utworów a przywołując APOY i TMOL - oba wg. mnie (mimo, ze troszkę inne) świetnie wkomponowują się w treść albumu. Wszystko wydaje się być spójne. A Broken Frame odbieram jako album opowiadający pewną historię, począwszy od Leave In Silence na (jednym z moich trzech ulubionych utworów grupy) optymistycznym The Sun And The Rainfall kończąc.

No i okładka raz jeszcze… Sądzę, że do przy żadnym innym albumie DM, cover nie jest tak ważnym elementem jak przy A Broken Frame.

[devotional]

Cover albumu jest wybitny. Jakoś tak zawsze roztaczał coś w rodzaju aury tajemniczości ;p . Ja tak to odbierałem. Płyta zupełnie inna niż wszystkie, wyjęta z czasu, klimatyczna, nierealna. Bardzo dobry music, bardzo ciekawa aranżacja, generalnie nie można miec zastrzeżeń. Zbyt dobry LP.

[stripped]

Ale nie szedłbym z tym tematem dalej w stronę: a widzisz czyli można bez Alana! Bo tylko Bóg raczy wiedzieć co nagrywaliby dalej gdyby nie ten Alan...!

he he, rozumiem że tak mogłeś odebrać to moje wezwanie do odpowiedzi ale nie zmierzam do tego bynajmniej, po prostu byłem ciekaw Twojego zdania i oceny tej płyty w tych konkretnych czasach i za opinię dziekuję no właśnie ciekaw jestem jak to było z Alanem i na ile przyłożył on ręce do tej płyty, ale pewnie nigdy się w 100% nie dowiem. Klimatyczna płyta, dobry pop jak na tamte czasy

[puma]

The Sun & The Rainfall

[astiz]

Na fotce z lewej mam starą koszulkę "A Broken Frame".Ten album na pewno jest nagrywany bez Wildera;Martin,Dejvior i Fletch,chcieli udowodnić Clarke'owi,że mogą nagrać płytę bez niego(tzn.Clarke'a).Jednak Wilder właśnie wtedy dołączył do DM,jednak tylko na koncertach.Na stałe został przyjęty do DM po nagraniu tej płyty.Martin w "zadośćuczynieniu" pozwolił Alanowi skomponować dwa utwory na następną płytę. Najlepszy utwór z ABF według mnie: "The Sun & The rainfall".

[Jari]

Na fotce z lewej mam starą koszulkę "A Broken Frame".Ten album na pewno jest nagrywany bez Wildera;Martin,Dejvior i Fletch,chcieli udowodnić Clarke'owi,że mogą nagrać płytę bez niego(tzn.Clarke'a).Jednak Wilder właśnie wtedy dołączył do DM,jednak tylko na koncertach.

Nie byłbym taki pewien. Poziom techniczny panów nie był raczej na tyle wysoki aby zgrać to wszystko samemu. Fletcher grać nie umie, Gahan wtedy tylko śpiewał a Gore wybitnym klawiszowcem też nigdy nie był, a mówimy o czasach początkowych kiedy i doświadczenia brakowało (bo przez 20 parę lat człowiek może się nauczyć grać, choć przypadek Andrew świadczy, że nie zawsze... ). I mnie się widzi, że te trudniejsze rzeczy jednak Alan im zagrał w tym studio... (sequencery krokowe też nie były wtedy w powszechnym użyciu).

[devotional]

Wydaje się, że Andrew to nawet nie próbował. Jak ktoś się robi oporny, to i Napoleon nie zrobi z typa dobrego żołnierza.

[stripped]

Na fotce z lewej mam starą koszulkę "A Broken Frame".Ten album na pewno jest nagrywany bez Wildera;Martin,Dejvior i Fletch,chcieli udowodnić Clarke'owi,że mogą nagrać płytę bez niego(tzn.Clarke'a).Jednak Wilder właśnie wtedy dołączył do DM,jednak tylko na koncertach.

Nie byłbym taki pewien. Poziom techniczny panów nie był raczej na tyle wysoki aby zgrac to wszystko samemu. Fletcher grać nie umie, Gahan wtedy tylko śpiewałm a Gore wybitnym klawiszowcem też nigdy nie był, a mówimy o czasach początkowych kiedy i doświadczenia brakowało (bo przez 20 parę lat człowiek może się nauczyć grać, choć przypadek Andrew świadczy, że nie zawsze... ). I mnie się widzi, że te trudniejsze rzeczy jednak Alan im zagrał w tym studio... (sequencery krokowe też nie były wtedy w powszechnym użyciu).

No ja się właśnie przekonuję do takiego samego zdania bo uświadomiłem sobie dziś, że po odejściu Alana nie pamiętam by nagrali jeden porządny synthpopowy numer nie opierający się na pętlach i pojedynczych dźwiękach sklejanych do kupy tylko na prawdziwym graniu na klawiszach, brak solówek z prawdziwego zdarzenia tylko proste melodie. Jeśli się mylę to mnie sprostujcie. Poza tym taki utwór jak "The Sun & The Rainfall" brzmi mi dość Alanowo.

[devotional]

Z tego co wiem, bez Alana nagrali TYLKO See You, bo to był pierwszy singiel, ukazał się jeszcze bez albumu. A potem już ponoc był na sesjach nagraniowych. Nie lepiej się go o to po prostu spytac? xD Trzeba było, jak szykowano wywiad ;p

[astiz]

To możliwe.Jednak DM chcieli coś udowonić Clarke'owi;"Zepsuta Ramka"-tytuł też wiele mówi.Alan oficjalnie podczas nagrywania tej płyty pozostawał poza zespołem,jednak prawdobodobnie wziął udział w jej nagraniu,a przyjmując go (Alana) do DM na stałe dopiero po nagraniu ABF,Martin "wynagrodził" mu na następnym albumie.Jedno jest pewne: "A Broken Frame",to akbum,który otacza największa aura tajemniczości wśród wszystkich płyt DM

[devotional]

Z ostatnim zdaniem zgodzę się w zupełności . Najbardziej mroczne i tajemnicze jest to, czego się nie zna, więc dla mnie w tym temacie takie np. Black Celebration można o kant dupy potłuc ;p z całym szacunkiem dla tego longplaya. Ale ABF rządzi.

[_precious_]

"Zepsuta Ramka"

Ciekawe tłumaczenie

[devotional]

Ale w sumie prawidłowe nie? xD BTW, @precious, chcesz coś Johna Foxxa jeszcze? Mam już całą dyskografię xD

[_precious_]

Oprócz tego co mi spezentowałes nic wiecej nie mam wiec dawaj , dawaj .


Sory za OFF TOP

[Marcin]

Tym razem przy tej ankiecie nie miałem zadnych trudnosci oczywiscie od lat ''the sun and the raindfall'' jedna z najlepszych piosenek DM w ogóle

[shodan]

Najlepszy utwór oczywiście The Sun & The Rainfall, potem Leave In Silence i My Secret Garden. Cała płyta świetna - o niebo lepsza od S&S. Wolę ją też bardziej od Construction Time Again i SGR.

[SinnerInMe]

Nothing To Fear i The Sun & The Rainfall - mistrzostwo.

[Czez]

Nie wiem na ktory utwor zaglosowac bo co 5 minut mam inne zdanie. Wszystkie sa po prostu super.
Ostatnio ogladam sobie bardzo czesto nagrania wlasnie z ABF.

http://www.youtube.com/watch?v=7dp5uL7fC2Q&NR=1

Jaka to jest rozkosz. Sam album jest jakby kluczem otwierajacym nowe przestrzenie, wypuszczajace wyobraznie w bezgraniczna otchlan fantazji muzycznych, ekperymentow, odczuwania doznan. Nastepny album CTA to juz efekt zauroczenia samym soba, prawdziwe brzmienie industrialne, wtedy tez powstal pierwszy image zespolu podkreslajacy innosc, wlasny nurt.
...