Delta Machine

[stripped]

Kawałek dobrego popu wystarczy, ot.

[Czez]

Slyszalem, ze Gahan juz 3 utwory skomponowal

[FREE STATE]

Skąd masz takie newsy?

[shodan]

zdecydowanie gorzej było w erze Excitera - Dave nawet gdzieś powiedział, że nie dołożył ani jednej nutki do tej płyty i nie miał żadnego wkładu poza śpiewem.

I dzięki Bogu.

ma więcej wyczucia niż Gore - wystarczy przesłuchać demówki Nothing's Impossible, która albumową wersję wg mnie bije na głowę.

Straszne rzeczy piszesz.

Słuchając tego, co się dzieje z jego głosem przez ostatnie lata, może to i dobrze. To niebywałe, jak taki piękny głos może się tak zestarzeć...

Naprawdę straszne.

[Czez]

A gdzies tam slyszalem

[Hien]

Nie no, demo Nothing's Impossible jest bezsprzecznie lepsze od tego co wylądowało na płycie.
Zyebali krótko mówiąc.

[Miri]

Hien, wysłać ci piwo?
Nie wiem, Shodan, czy ten ostatni komentarz do mojego postu był sarkastyczny, czy nie. Nie da się ukryć, że człowiekowi na przestrzeni lat zmienia się głos, ale taki przeskok jak między wokalem na Exciterze a Macro z PTA to już coś poważniejszego. Nie wiem, czy to wina piosenki, ale razem z tekstem Macro śpiewane przez Gore'a jest porażające.

[agent orange]

On dobrze komponuje i jak już kiedyś napisaliście, ma więcej wyczucia niż Gore

Buuhahaha, ROTFLMAO!! (przepraszam, spadłem z krzesła). Jeśli dla Ciebie nudna mruczanka z infantylnym tekstem jaką jest NI to dobra kompozycja, to współczuję gustu i wyczucia muzycznego.

[Miri]

A ostateczna aranżacja Come Back? A w cholerę innych utworów? Teraz Gore pociąga za sznurki i o ile na Exciterze to jeszcze przeszło, to teraz sorry, ale nie potrafię tego słuchać a cały album trzymam na dysku tylko dlatego, że trochę mi głupio zostawić same bonusy. Kupować nie mam zamiaru - żeby się kurzyło? Wolę za to kupić sobie Hourglass albo koncert solowy Gahana. On akurat na starość wie, co robi.
Edit: przeczytałam uważniej i chyba jednak wolę infantylną mruczankę niż infantylną próbę nagrania czegoś z powerem, która jest przepakowana różnymi dupsami tak, że się tego nie da słuchać.

[Hien]

Teksty jak teksty, mi nie przeszkadzają bo muzyka jest ważniejsza, ale oryginalne wersje kawałków Gahana są świetne.
Miles Away też stawiam bardzo wysoko, wyżej niż całe Playing The Anglel i wiele rzecz, które robili w latach 80/90.
Rzecz w tym, że Gahan sam nie komponuje. Nie wydaje mi się żeby był lepszym kompozytorem, wątpię też żeby miał lepsze wyczucie (chociaż co tak na prawdę oznacza to "wyczucie"?), ale podoba mi się to co robi.

[agent orange]

Z płyt solowych Gahana, pierwsza była w miarę. Hourglass to już takie De/Visionowate popiardywanie (jako tako jest w zasadzie A Little Lie i Use you). W NI leży dla mnie wszystko. Muzyka cienka jak barsz (taka tam mruczanka), tekst na poziomie bloga gimnazjalistki ( to pisał 45 letni facet? litości..) Aranżacja na PTA o niebo lepsza niż demo, nieco ten utwór ratuje, ale... nigdy nie rozumiałem zachwytów nad tym utworem. Suffer well jest przynajmniej z jajem. NI to nudziarstwo do szescianu.

[Miri]

(chociaż co tak na prawdę oznacza to "wyczucie"?)

Określenie podłapałam od was z waszych wcześniejszych dyskusji, chyba na temat SOTU. Użyłam go w takim sensie, że Gahan w swoich demówkach jest bardziej delikatny i nie wrzuca na siłę jakichś efekcików jak w wersji ostatecznej NI. Znalezione w internecie demo Come Back, które wyciekło razem z całą płytą, też mi bardziej podeszło niż utwór na płycie.
A jeśli mówimy już o tekstach... Czy oznaką dojrzałości faceta ma być czerpanie inspiracji ze Starego Testamentu albo powtarzanie jednego słowa przez cały utwór? O wiele bardziej cenię tekst na poziomie bloga gimnazjalistki niż jakiś pseudo-uduchowiony bełkot Gore'a, który już chyba stracił pomysły na teksty.
Niech nawet Gahan robi swoje utwory niesamodzielnie, niech komponuje z Eignerem i innymi ludźmi, nie obchodzi mnie, ile osób mu pomoże, ale będę to i tak bardziej cenić niż płytę spod szyldu DM.

[agent orange]

Nie popadaj ze skrajności w skrajność.

ale będę to i tak bardziej cenić niż płytę spod szyldu DM

I na tym własnie polega fanboyizm.. . Co by konkurencja nie wypuściła, i tak Apple rulez

Fakt , ze to co Gore miał napisać najlepszego, już napisał. Nie zmienia to jednak faktu że Gahan póki co nawet się nie zbliżył się swoimi utworkami do najlepszych utworów Martina. Porównywanie ogniskowego mruczanda jakim jest NI do In your room czy też nawet Corrupt z SOTU to wolne żarty.

[Miri]

Do Corrupt to może serio temu daleko, ale taki Spacewalker ucieka z podkulonym ogonem. Jak i niektóre inne kawałki z SOTU. Poza tym - nie napisałam, że nie podoba mi się DM i teraz wolę tylko Gahana - po prostu jeśli mam postawić SOTU i Hourglass obok siebie, to słucham tej drugiej.

[agent orange]

Spacewalker to krotki, zwykly przerywnik. Tego się nie klasyfikuje.

[Hien]

Gore to świetny kompozytor, ale gorszy muzyk. Czasami jak słucham tych kawałków to mam wrażenie, że facet zupełnie sobie nie radzi.
To co zrobił z "Come Back" woła o pomstę do nieba, podobnie z "Nothing's Impossible". Ma coraz mniej pomysłów na to jak wykorzystać gitarę (brzdąkania z PTA to jakiś żart, na Sounds jest trochę lepiej). Nie wiem jaką w tym wszystkim rolę pełnił Hillier i jak duży miał na to wszystko wpływ, ale coś za coś.

[stripped]

Wolę jego smutnawe przygrywki z PTA, które przynajmniej były bardziej melodyjne niż nieustanne rzęrzenie w Come Back...

[Czez]

Jako ze jak wiemy Gahan sam nie kompnuje, tylko m.in. robi to Einger, to moze trzeba by posluchac, co Einger nagral na plycie ze swoim zespolem.

[Hien]

Płyta Eignera to inny świat, inna bajka. Jeżeli to profesjonalny muzyk to pracuje inaczej sam a inaczej tworząc materiał z kimś i dla kogoś.

[Czez]

A propo innej sprawy. Dave w wywiadzie powiedzial, ze nagrywa juz utwory, ktore - jak ma nadzieje, znajda sie na nastepnej plycie DM.
http://www.youtube.com/watch?v=OUX_KfKFvzw