Welcome To My World

[Dragon]

Soothe My Soul mogę bronić, bo wcześniej powstał Martyr... a dość luźne nawiązanie do innego klasyka zawsze jakoś bardziej tolerancyjnie potraktuję niż zupełnie kiczowate i nietrafione wybory.

[Hien]

Martyr nie może być usprawiedliwieniem dla gówien. Każde gówno powinno być oceniane indywidualnie.

Swoją drogą, gdyby to wydał inny zespół, to nawet bym tego drugi raz nie tknął.

[Malkolit]

No właśnie, Soothe niby nie takie złe, ale gdybym miał odpowiedzieć na pytanie, który kawałek z Delty najmniej chętnie słucham, to raczej bez wahania wybrałbym właśnie ten.
Heaven jest fajne, jeden z najlepszych kawałków z Delty, Soft Touch jest git, Should Be Higher jest przereklamowany.

[Dragon]

Martyr nie może być usprawiedliwieniem dla gówien. Każde gówno powinno być oceniane indywidualnie.

Swoją drogą, gdyby to wydał inny zespół, to nawet bym tego drugi raz nie tknął.

Oczywiście, ale jest pewien próg, dla którego rozumiem powody dla których mniej gówniane gówno powstało. W przypadku Martyra nie rozumiem.

A Soothe nie jest aż tak dramatyczny, przyzwoity aranż, no te skojarzenia z p e w n y m utworem tutaj decydują o opinii, ale nie ma aż takiego dramatu. Choć no też dołączam do tych, którzy po SMS sięgają najrzadziej albo w ogóle. Chyba, że w remiksach... ten numer ma świetne remiksy na singlu.

[shodan]

SMS jest nijakie i to jest główny zarzut. W przypadku DM nijaki utwór to największa obelga.
Martyr jest jednak jakiś. Jednym się podoba, innym nie, ale jest jakiś. SMS jest nijakie.
Heaven jednak lepsze, bo coś tam pozytywnego wyłuskać się da. Choćby fajny wokal.
Should Be Higher w miarę ciekawie się zapowiada, ale refren niweczy wszystko.

[Malkolit]

A Soothe nie jest aż tak dramatyczny, przyzwoity aranż, no te skojarzenia z p e w n y m utworem tutaj decydują o opinii, ale nie ma aż takiego dramatu. Choć no też dołączam do tych, którzy po SMS sięgają najrzadziej albo w ogóle. Chyba, że w remiksach... ten numer ma świetne remiksy na singlu.

No nie jest, dałem mu kiedyś 5/10 i w zasadzie dalej bym tyle dał, może 4-4,5/10, ale nie mniej. W oczywisty sposób kojarzy się z Personalem, Soft Touch wielu kojarzy się z AQOT, ale tam jest to mniej namolne. Fajnie się przy nim bawiłem na koncercie. Ale nic ciekawego w nim nie ma (w Martyrze w sumie też nie), nie pasuje zbytnio do Alone, po którym następuje, nie pasuje zbytnio do płyty.

[shodan]

Soothe vs Personal, Soft Touch vs AQOT?
Melki lubię żarty, ale nie aż takie.

[Malkolit]

Dość często takie porównania się pojawiają, sporo tego widziałem; choć dla mnie Soft Touch jest bardziej surowy, agresywny, taki wręcz bezczelny niż AQOT, a Soothe brakuje zadziorności Personala. Takie skojarzenia są chyba zbyt luźne, zupełnie inny jest charakter tych utworów. Czyli coś tam dzwoni, ale w którym kościele?

[shodan]

Nieeeeeeeeeeeeee

[Dragon]

Soft Touch w ogóle nie kojarzy mi się z AQOT - być może wnikliwi fanatycy i słuchacze coś tam znajdą, skoro przy rozkładaniu na czynniki pierwsze Where's The Revolution znaleźli przynajmniej trzy skojarzenia.

Natomiast tak, Soothe to jest modern Personal, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

btw soft touch jest znacznie lepszy niż question of time

[Malkolit]

Też byłem zdziwiony, że ludziom ST/RN kojarzy się z AQOT - Soft Touch jest raczej jednostajny, w AQOT jest więcej motywów, zwłaszcza w albumowym. Ja zawsze lubiłem AQOT, przez długi czas miałem go jako budzik i dobrze spisywał się w tej roli.