Spirit

[Malkolit]

Uwielbiam tego rodzaju teorie spiskowe .

[Dragon]

Na dodatek tak naprawdę ten utwór wykonuje Fletch, tylko nałożono na jego głos efekt imitujący głos Gahana.

[stripped]

Jprdl już nie róbcie takiego dzbana ze mnie albo dzbanów z siebie xd Dave faktycznie po trasie mówił że ma dość i patrząc po Soulsavers chyba ma ochotę na co innego, może już nie czuje tej muzy tak, ciekaw jestem swoją drogą jaki oni mają kontrakt, ale teraz to już chyba tylko z płyty na płytę pojedyncze, tak to jeszcze możnaby spekulować że ta muza to tylko przykry obowiązek

[Hien]

Murzyn, to Ty trochę męczysz tego konia Patrząc po Soulsavers, tzn. o co dokładnie chodzi? Nagrali razem trzy albumy, pomiędzy nimi zawsze był płyty i trasy DM. Ostatnie Soulsavers to covery, projekt ewidentnie nagrany for fun, więc tym bardziej nie kumam tego argumentu, że akurat teraz coś tu sugeruje, że Gahan nie ma już w ogóle ochoty nagrywać z DM xD

[Dragon]

Hien zamyka temat. Ostatni projekt z Soulsavers to ewidentny luz, grając depeszowe numery i trochę wchodząc w te swoje charakterystyczne pląsy nie sprawiał wrażenia gościa, który ma dość tego wszystkiego. Gdyby tego nie czuł, to raczej Delta i Spirit nie miałyby takiego bluesowego odcisku.

[dejmien]

Podobno w 3 minucie No More (This Is The Last Time) słychać strzały.

[Hien]

To Martin strzela szelkami.

[dejmien]

Ewentualnie Dave otwierający szampana, że już koniec DM.

[Dragon]

Teoria również nie spina się z innego powodu. No More (This Is The Last Time), WBREW TYTUŁOWI, nie jest ostatnim utworem DM, ponieważ na plycie znajduje się jeszcze Fail. Zaskakująca nieścisłość czy pstryczek w nos dla fanów? Piętrzą się pytania bez jasnej odpowiedzi

[shodan]

Ale Wy wymyślacie. Utwór jak utwór, tytuł jak tytuł. Ja w tym nie widzę żadnej ukrytej historii.

[Hien]

Dlatego Fail nazywa się Fail, bo pomylili na końcu utwory i zjebali.

[devotional]

The National też mieli utwór This Is The Last Time i potem nagrali jeszcze 2 albumy, więc wiecie. A tak zupełnie serio to... Niechaj i Spirit będzie domknięciem. Ja nie mam z tym problemu. Choć faktem jest, że się też już zwyczajnie tak DM nie jaram jak kiedyś, żeby wybłagiwać nową muzykę.

[mintaj]

No tacy Scorpionsi to po "pożegnalnej" trasie koncertowej odbyli takich przynajmniej kilka xd

[Hien]

Deep Purple są w trasie pożegnalnej od kilku lat, w sumie dobry deal, bo póki ona się nie skończy, to nie można im zarzucić, że kręcą xd

a-ha wstrzymali ile, 4 lata? Dev był na ich ostatnim koncercie w Polsce xd w sumie nie byli od tamtej pory, więc może nie kłamali xd

[dejmien]

Jane Ahonen też kilka razy kończył karierę.

[Hien]

Depeche Mode powinni strollować fanów jak Steven Wilson i powtarzać ciągle że zespół się nie rozpadł, ale nie nagrywać żadnego albumu przez 13 lat.

[Dragon]

5 lat już jest.

[stripped]

Tradycją u mnie jest już że przy okazji premiery nowej płyty wracam do poprzedniego wydanego albumu. Dzisiejszy wieczór stał u mnie pod znakiem słuchania Spirit aby sprawdzić co tam po latach zmieniło się w moim odbiorze tego albumu. Utwory oceniałem sobie wg jedynej rigczowej dla mnie skali - szkolnej skali ocen (przy ocenach 1-10 te wahania byłyby u mnie zbyt częste więc byłoby to niemiarodajne na dłuższą metę).
W niektórych miejscach zaznaczyłem sobie zauważalne zmiany tendencji.

Spirit

Going Backwards - dobry
Where's The Revolution - bardzo dobry
The Worst Crime - dobry
Scum - dostateczny
You Move - mierny
Cover Me - dobry
Eternal - dobry
Poison Heart - dobry
So Much Love - dobry
Poorman - dostateczny
No More (This Is The Last Time) - bardzo dobry
Fail - bardzo dobry

Z czasem jak widać straciły Going Backwards który wysoko ceniłem sobie oraz mój ulubieniec Cover Me, ten nawet dłużej był w gronie moich faworytów i dopiero ten odsłuch teraz trochę mi go odczarował. Zyskał znowu No More którym zachwycałem się w pierwszych odsłuchach, później plasował się długo w gronie solidnych numerów z albumu jak Poison Heart czy So Much Love. Dziś znowu mnie grzeje, całkowicie odczarował się You Move który przez moment uważałem za średni nawet a jednak wrócił do najniższej oceny z albumu, widać jak długi czas niesłuchania go służył mu bo widocznie go idealizowałem w głowie.
Nawet jeśli album ten ma słabsze momenty to wciąż jest naprawdę przyjemnym odsłuchem, uważam że jest naprawdę spójny, perkusja Jamesa Forda wiele wniosła do współczesnej muzyki DM a umiarkowanie krótki czas trwania albumu (niecałe 50 minut) w porównaniu z poprzednimi albumami sięgającymi bliżej godziny czasu działa na jego korzyść.

[Dragon]

Bez słuchania sekunda po sekundzie powiem, że u mnie notowania zyskały Scum i (znowu) No More. Trochę gorzej z Poorman, e n e r g e t y c z n e So Much Love też mnie nie grzeje ostatnio.

[Hien]

Mnie to się nie chce tak analizować, nie prowadzę na stałe takiego rankingu w głowie. A nawet jak coś mi się teraz mniej podoba, to biorąc pod uwagę to, że ja DM włączam od święta, to szkoda czasu. Ale ogólnie lubię ten album.